Met al mijn goede bedoelingen besluit ik op een woensdagmiddag dat ik voor mijn vrouw wel ‘eventjes’ die nieuwe Chromebook ga kopen in de winkel.
Zo lief ben ik inderdaad.
Er zijn maar een aantal plekken waar ik aan denk als ik een computerproduct wil hebben. Paradigit is tegenwoordig helaas te ver. Dat is namelijk in Eindhoven en ik resideer in Amsterdam. In Amsterdam resideer je in plaats van wonen.
Tenminste, dat vinden mijn bankrekening die maandelijks een hoop geld afschrijft om hier te mogen wonen en ook al die yuppen die hier naar toe zijn verhuisd om te kunnen zeggen dat ze in een wereldstad wonen.
Back to the story.
Naast Paradigit, komen bij mij dan nog de MediaMarkt, Coolblue en Bol voorbij gevlogen in mijn gedachten.
Twee daarvan om te vergelijken en één om het daadwerkelijke product te kopen. Bij CoolBlue heb ik nog nooit iets gekocht en dat wil ik zo lang mogelijk uitstellen. Ik zeg niet dat ik het nooit zal doen, want ik zou ook nooit in Amsterdam gaan wonen.
Fysieke winkel
Omdat ik al oud ben, Generatie X oud, koop ik nog graag spullen in een fysieke winkel.
De Chromebook die wij goed genoeg vinden hebben ze uiteindelijk bij MediaMarkt. Toevallig hebben die dus ook een fysieke winkel.
Het mooie van internet vind ik wel dat je kan kijken of een product op voorraad is bij een filiaal in de buurt.
Ja hoor, MediaMarkt Centrum heeft de Chromebook op voorraad. Yes.
Ik ga dus eerst met de bus naar de sportschool, want ik moet ook aan mijzelf denken.
En nadat ik even getraind heb kan ik lekker verder met de tram naar het centrum.
Verder
En hier gaat het verhaal weer verder.
Ik ren over de trambaan naar de tramhalte.
Achter mij doemt de tram al op.
Ik moet aardig de pas er in houden om eerder dan de tram bij de halte te zijn.
En ik moet vooral eerder zijn, omdat ik dus op de trambaan ren.
In de tram zit ik lekker op het bankje.
Het is niet druk in de tram.
Wel heet.
40 graden ofzo.
Tram 9 naar het centrum.
Mooi, dan ben ik zo waar ik moet zijn.
En dan hoef ik nog maar een stukje te lopen naar de MediaMarkt.
Ik kijk even online hoe laat de tram ongeveer op Centraal Station moet aankomen.
‘Wat is dat nou?’
Ik kan geen tram 9 vinden.
Tram 9 bestaan helemaal niet meer.
Shit
Aan het plafond van de tram hangt een lichtbalk: ‘Tram 19 – Isolatorweg’.
Als je Amsterdam een beetje kent dan weet je dat Tram 9 van Diemen naar Amsterdam Centraal ging en dat Isolatorweg helemaal aan de andere kant van Amsterdam ligt.
Fuck
Ik moet dus overstappen.
Op station Weesperplein.
Het station is opgeknapt. Het lijkt er iets lichter te zijn
dan voorheen en de toegangspoortjes zijn verplaatst. Een vals gevoel van ruimte
wordt gecreëerd.
Zodra een metro stopt en mensen in- en uitstappen is het gewoon dezelfde chaos.
Met de trap ga je namelijk op dezelfde plek naar beneden als waar de mensen die
net zijn uitgestapt omhoog gaan.
Irritatie gegarandeerd.
Vooral als je net op tijd denkt te komen om in te stappen.
Gevolg
: vijf minuten wachten op de volgende metro.
De volgende metro kan ik in. WAT? Ik heb zelfs een zitplek.
Iedereen, ik ook, kijkt ongemakkelijk op zijn of haar telefoon om maar geen oogcontact te maken met het mede vervoervee.
Eerst volgende halte.
De deuren gaan open. Gezang:
Iets over een berg en een Hagenees.
‘Ah logisch’. De plaatselijke afc moet vanavond spelen.
Tegen ADO?
Nee, natuurlijk niet.
MediaMarkt Centrum
Aangekomen op het station wandel ik mezelf naar de MediaMarkt. Op mijn snelheid een kleine 10 minuten lopen.
In de MediaMarkt wordt het me al snel duidelijk waarom men steeds meer online spullen koopt.
Chaos
Wat een fucking chaos.
Spullen liggen niet waar ze moeten liggen
Er is één pc voor vier man
Ze hebben ook nog een tablet waar ze op kunnen werken maar ze weten niet welke
collega dat ding heeft
Ik vraag aan één van de mannetjes met rood blousje waar de Chromebook ligt. Hij
is immers op voorraad.
‘Sorry meneer, ik ben even bezig met iemand anders. Het is druk. Als we hem
hebben dan ligt hij daar tussen.’
En hij wijst naar de stapel Chromebooks waar ik net tussen heb gezocht.
Top
Ik zoek nog even verder tussen alle laptops, chromebooks en muizen.
Helaas
Ik spreek een collega van de man in rode blouse aan. Ook hij heeft een rode blouse aan.
‘Weet u misschien waar ik dit Chromebook kan vinden?’
‘Meneer, ik zal zo even in de computer kijken of dat we hem uberhaupt hebben’
En nu kan dus een stuk komen dat hij niet bij de computer kan, opeens verdwijnt en nooit meer door mij wordt teruggezien.
Mijn telefoon geeft aan dat in een ander filiaal van de MediaMarkt de Chromebook ook op voorraad is. En wel in MediaMarkt Arena.
Fijn
Terug naar de metro.
Zoals de naam al zegt is MediaMarkt Arena bij de Arena. Daar waar vanavond een belangrijke (voor sommigen en de KNVB) wedstrijd wordt gespeeld.
Dat betekend ook dat in de metro, nog meer fans/groupies van deze club zijn.
Ik stap in en heb gelukkig weer een zitplek. Achteruit dat dan weer wel. Maar zo lijkt heel de dag wel te gaan. In zijn achteruit.
Bij elke halte stappen er een aantal supporters in de metro.
Één a twee man probeert af en toe een liedje in te zetten. Iets met engelen
ofzo.
Gelukkig voor mij mislukt dit enkele keren jammerlijk en voor we het weten zijn we op het station.
Zij gaan hun weg. Succes vanavond.
En ik ga mijn weg. Ook succes vanavond.
Spoiler
: ik heb meer succes nodig gehad.
MediaMarkt Arena
In de MediaMarkt loop ik rechtstreeks naar de laptops en het ‘standje’ van de Chromebooks.
Ohhhh
Veel verschillende Chromebooks.
Helaas niet diegene die ik zoek.
Ik zie een meisje en haar moeder ook zoeken naar iets.
Het blijkt dat ze naar hetzelfde zoekt als ik.
Ook zij is naar een ander filiaal geweest, waar ze uiteindelijk ook geen voorraad hadden. (damn, get your shit together)
Wij dus een mannetje in een rood blousje aangesproken.
‘HEEEEEEEEEEELP’
Oh wacht. Hij is iemand aan het helpen.
Vijftien minuten later hebben wij een mannetje in een rood blousje aangesproken.
‘HEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEELP’
Mooi
Hij helpt ons. En snel ook. Hij kijkt meteen in het systeem en ziet dat er nog twee Chromebooks in de winkel moeten zijn. Maar waar?
Tussen neus (geen referentie naar de club) en lippen door zegt hij dat één van de twee een showmodel is geweest en dus een open doos zal hebben.
‘Ik kijk even in het magazijn’, zegt hij na een paar minuten rond gekeken te hebben op de logische plekken die wij ook al meerdere keren hebben onderzocht op sporen naar een Chromebook.
Kassa
Vijf minuten (best snel) later komt meneer met één doos, een open doos, terug uit het magazijn.
‘Ik heb er één kunnen vinden.’
Ik gun dat meisje het plezier van de Chromebook.
Ik weet namelijk ook wel dat ik niet thuis moet aankomen met een showmodel.
Ze bedankt mij vriendelijk.
De man in de rode blouse bedankt mij ook voor mijn geduld.
Bedankt, ik ben immers niet gek.
Het einde
In de bus naar huis bestel ik de Chromebook online bij de MediaMarkt en de volgende dag wordt het thuis geleverd.
Samenvatting
Dat had sneller gekund.
Klopt. Maar dan had jij dit verhaal niet gehad.
Ik ben toch niet gek, ik ben een lieverd.
Is het trouwens de Chromebook of het Chromebook?