Over mij

Hoi, welkom op de site van Frans-Pieter van der Burgt.
Dat ben ik in het logo en dit is mijn site.

Je bent nu op het stukje beland waar ik over mezelf ga vertellen.
Om het kort te houden en niet iedereen meteen weg te jagen, hier een aantal steekwoorden die mij beschrijven:

• Autodidactisch
• Beetje vreemd
• Bijdehand
• Fotograferen
• Leergierig
• Openminded
• Schrijven
• Sportief
• Try me
• Zelfstandig

Mijn voorkeur gaat uit naar sport-, portret en straatfotografie.
De verhalen die ik schrijf hebben vaak een ‘komische’ inslag en moeten grotendeels met een pak zout genomen worden.

Je kan contact met me opnemen via het contactformulier, twitter, facebook of linkedin.
Zo, dat was het korte gedeelte. Nu zou ik gaan als ik jou was.

Hier begint het langere gedeelte en kom je misschien dingen te weten die je helemaal niet wil weten. Enigerlei mentale schade kan niet op mij verhaald worden.

 

Op de verjaardag van Mike Tyson geboren in de schaduw van het Evoluon.  Opgegroeid in het noordelijker gelegen Vaartbroek. Op deze plek legde ik de rest van mijn jeugd ’s avonds mijn hoofd ten ruste.

Van mijn jeugd weet ik niet zo heel veel meer. Behalve dan van de foto’s die ik nog regelmatig bekijk. Dit is meteen de reden waarom ik zo geïnteresseerd ben in fotografie, je legt momenten vast. Momenten die nooit meer precies hetzelfde zijn, momenten die vervagen en vergeten worden. Door het maken van foto’s help je mensen om belangrijke, leuke en minder leuke, momenten te bewaren.

Zo weet ik nog dat ik vroeger een zwart fietsje had, op een kabelbaan in Valkenburg heb gezeten en altijd mijn tong uitstak. Nog voordat ik wist dat ik zelf dingen moest onthouden, werdt dit voor me gedaan. Bedankt.

Lezen vond ik vroeger helemaal niet leuk, niet voor school, niet voor mezelf. Behalve dan een moppenboekje op het toilet.
Dit begon ik pas leuk te vinden toen ik op vakantie ‘echte’ boeken ging lezen, boeken over Vietnam of andere spannendere boeken.
Ik weet nog dat we op een gegeven moment een verhaal moesten schrijven in de brugklas. ‘Ja, we zijn nu bij de brugklastijd beland en we moeten nog een aantal jaren.’
Een verhaal moesten we dus schrijven, dus had ik een verhaal geschreven over een enge, gemene heks. Met haakneus, bezemsteel en alles. Zelfs met de naam van een medeleerlinge. (note: heb ik in de opsomming gezegd dat ik lief ben? Ik dacht het niet). Wist ik veel dat de twee beste verhalen voorgelezen moesten worden. Wist ik veel dat ik een goed verhaal had geschreven. Moest ik dus dat verhaal voorlezen. Een beetje lullig, maar wel geleerd dat woorden ook pijn kunnen doen. (message)

 

Rond die tijd ook begonnen met basketballen, op straat en later bij een club. Vanaf toen helemaal gek van basketbal. Ook van het kijken van basketbal, vaak wist ik niet eens de uitslagen van wedstrijden. Maar ik hield meer van de sport zelf. Dat heb ik nu nog. Stats en scores zeggen me over het algemeen niet veel. Ik kijk naar de beelden en zie graag speciale dingen, mooie momenten.

Fast forward voorbij de puberteit en al die onzin. Middelbare school en MBO gedaan in de tussentijd.

In augustus 1999 ging een droom van me in vervulling. Een collegejaar naar Amerika, naar Californië. Veel beter kon het niet worden. Een top tijd gehad. Leuke mensen ontmoet, mooie dingen gezien.  En veel geleerd, niet alleen op school, maar ook over het leven. Hoe het is om met een aantal vreemdelingen 10 maanden dag en nacht om te gaan. En hoe het is om beroofd te worden in een Mexicaanse stripclub.

Terug in Nederland, tijd om te gaan studeren. Ook tijd om naast het basketbal een andere sport te gaan beoefenen. Tijd voor American Football, ja net rugby alleen dan anders. Veel anders.
Mijn studie was in Tilburg, maar pap en mam kregen me niet weg. Ze zeiden: “Als je op kamer wil ga je maar naar Tilburg.” ‘Weinig kans’, dacht ik. Dus ik bleef lekker in Eindhoven.
Nu denk je;’huh, Vaartbroek zei je toch?’ Ja dat is een wijk in Woensel. In Eindhoven dus.

Opleiding: Speco. Sporteconomie en communicatie.
Deceptie: weinig sport. Wel veel economie. Aangezien ik soms licht autistisch en een nerd lijk te zijn, kwam dat ook wel goed.
Mijn studententijd was er niet één van alleen maar feesten en lol. Ik was immers een aantal jaar ouder dan de middelbareschoolverlaters. In het weekend vooral ’s nachts werken in een plaatselijke club zorgde voor geld in het laatje.

Na mijn opleiding gaan werken bij een telefoonwinkel en uiteindelijk verhuisd naar Woensel West (daar waar Kees Kankerkachel woont). Een jaar later een baan als salesanalist gevonden bij een grote verkooporganisatie.
In een moment van verstandsverbijstering verhuisd van het bruisende Woensel West naar het rustige Amsterdam Zuidoost.

Toen uiteindelijk het fotograferen opgepakt, niet omdat het zo saai is in Amsterdam. Maar zoals ik al eerder zei, ‘het is een manier om momenten vast te leggen.’
De straten van Amsterdam en Eindhoven hebben altijd iets om te fotograferen. In beide steden is ook genoeg aan streetart te vinden. Mijn voorliefde voor sporten heeft ook de liefde voor sportfotografie aangewakkerd en versterkt.
Een andere manier is het schrijven. Begonnen op mijn werk met het bijhouden van een voetbalpoule, inclusief wekelijkse tekst. Toen begon het bij mij te jeuken om meer verhalen te schrijven, bijvoorbeeld over verschillen tussen Amsterdam en Eindhoven en het verlies van een dierbare.
Beide zaken heb ik me voornamelijk zelf aangeleerd. Tenminste, in hoeverre je veel lezen, oefenen en kijken naar anderen, kan aanmerken als zelf aanleren.

 

Als je tot hier bent gekomen ben ik je wel wat uitleg verschuldigd.
Bovenstaand verhaal, en heel veel persoonlijkere stukken die ik heb weggelaten, hebben mij gevormd tot wat ik momenteel ben. Volgens onderzoek ben ik uiteindelijk een ‘INTP’-persoon geworden.
Introvert, Intuïtief, Denken en Flexibel
Dit betekend dat ik bedachtzaam ben, een afwezige indruk maak als ik nadenk. Ik verbeter woorden als ik ze verkeerd zie staan. En dat terwijl ik zelf niet zonder spellingscontrole kan. Ik ben vriendelijk en meegaand totdat mijn principes worden aangetast. (gelukkig heb ik die niet zo veel) Ik kan eindeloos piekeren, ik hou niet van van grote gezelschappen (ligt eraan waar) en veel sociale verplichtingen. Beroepen voor INTP-ers : fotograaf, planner, analist, schrijver.

‘Ja, dat ik verzin ik allemaal niet, maar is wetenschappelijk bewezen door Myers-Briggs.’

Natuurlijk vindt je dit ook niet zo interessant, maar ik heb het toch opgeschreven. Ik zei toch dat het pijn zou gaan doen.
Wil je meer informatie over mijn verhalen of fotografie gebruik dan het contact formulier.
Ik ben ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, de Belastingdienst en de Makro.

Een aantal van mijn INTP-matties:
Charles Darwin, Tiger Woods, Albert Einstein, Abraham Lincoln, Sir Isaac Newton, Socrates, Dustin Hoffman, Nelson Mandela, JK Rowling en Brian Griffin.