Toen ik in de kerk zat (geloof het of niet) wilden ze bidden voor de aardbeving in Chili. ‘haha’ dacht ik toen ‘rare kerkvrouw’, wat nou aardbeving in Chili. Die was in Haïti. Ik moest dus een lachje onderdrukken. Totdat ik op de radio hoorde dat er inderdaad een aardbeving in Chili was geweest. Had God de grond in Chili had laten beven omdat ik de kerkvrouw had uitgelachen?
Thuis maar eens snel op internet kijken wat er nu allemaal aan het handje was.
Gelukkig was de aardbeving al veel eerder op de dag gebeurt en er waren maar een paar doden (toen, nu alweer veel meer).
Veel beeldmateriaal was er nog niet. Er was echter wel alweer een tsunamiwaarschuwing geweest.
SPANNEND
Op CNN-online zelfs livebeelden, de tsunami zou over een half uur Hawaii wegspoelen.
Nou dat wou ik wel zien natuurlijk. Dus ik maar wachten. Journalisten die een hoop dingen herhaalden, beelden van diverse strandjes op Hawaii.
En natuurlijk iemand die gewoon op zijn gemakkie aan het zwemmen is.
Ik was ondertussen maar op mijn gemakkie en spelletje doen.
Ik wil best ramptoeristje spelen, maar ook ik heb mijn ontspanning nodig.
Af en toe een beetej alt-tabben om naar het mooie weer op Hawaii te kijken.
Nou daar komt ie dan, de tsunami, 23.04u. Colaatje erbij, chippies erbij.
Paar minuten later, colaatje op, chippies op, man nog aan het zwemmen, tsunami nog niet geweest.
20 minuten later, het water in de rivier is een beetje vertroebeld, dus nu zal het wel gebeuren.
Nog ffkes wachten dus en nog ff kijken, begin ongeduldig te worden.
Uiteindelijk geef ik me gewonnen aan mijn verveeldheid.
Ik laat de golfjes de golfjes en de man lekker zwemmen.
Ramptoerisme zonder ramp is lang niet zo leuk.