Als een dorstige nomaad struimel ik door de Ikea
Mijn vrouw loopt vrolijk door de winkel
Ik, ik met mijn tong onder mijn schoenzool
Via het keukengerei naar de deurmatten
Van de badafdeling naar de fotolijstjes
Ik zie een foto met New Yorkse taxi’s
‘Wat ben je uniek met zo een foto’, bedenk ik me
Mijn vrouw vindt het allemaal mooi
Na de mooie omlijstingen komen we bij de geurkaarsen
Zij stopt
‘Nee, niet nog meer van die stinkdingen’
Denk ik, want zeggen durf ik niet
We banen ons een weg door de jungle van planten
Ellenlange rijen van stellages vormen een laatste obstakel
Ik ga het redden
Na de kassa
Een lekkere hotdog
Daar was ik echt dorstig naar